Osho: Οι σκέψεις περιπλανιούνται όπως τα σύννεφα.

Τα σύννεφα που πλανιούνται στον ουρανό δεν έχουν ρίζες, ούτε κατοικία... Και το ίδιο ισχύει για τις σκέψεις σου, το ίδιο ισχύει για τον εσωτερικό σου ουρανό: οι σκέψεις σου δεν έχουν ρίζες, δεν έχουν κατοικία. Περιπλανιούνται όπως ακριβώς τα σύννεφα. Δε χρειάζεται λοιπόν να τις πολεμάς, δε χρειάζεται να είσαι εναντίον τους. Δε χρειάζεται ακόμα και να προσπαθήσεις να σταματήσεις τη σκέψη.

Θα πρέπει να το κατανοήσεις βαθιά, γιατί κάθε φορά που ενδιαφέρεται κάποιος για το διαλογισμό, προσπαθεί να σταματήσει να σκέφτεται. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό γιατί η ίδια η προσπάθεια να σταματήσεις τη σκέψη, η ίδια η προσπάθεια για διαλογισμό, η ίδια η προσπάθεια να φτάσεις στη Φώτιση, είναι μια άλλη σκέψη. Και πώς μπορείς να σταματήσεις μια σκέψη με μια άλλη σκέψη; Πώς μπορείς να σταματήσεις το μυαλό δημιουργώντας ένα άλλο μυαλό;

Θα προσκολληθείς τότε στο άλλο και αυτό θα συνεχίζεται επ' άπειρον, χωρίς τελειωμό.

Μην πολεμάς, γιατί ποιος θα πολεμήσει; Ποιος είσαι συ; Απλά μια σκέψη - μην κάνεις λοιπόν τον εαυτό σου ένα πεδίο μάχης όπου η μια σκέψη αντιμάχεται την άλλη. Να είσαι καλύτερα ένας παρατηρητής, να παρατηρείς απλά τις σκέψεις που περιφέρονται. Σταματούν, αλλά όχι από δικό σου σταμάτημα. Σταματούν επειδή γίνεσαι πιο συνειδητός και όχι από κάποια προσπάθεια να τις σταματήσεις. Ποτέ δε σταματούν μ' αυτόν τον τρόπο, αντιστέκονται. Οι σκέψεις είναι πολύ πεισματάρικες, άκαμπτες. Είναι Χάθα Γιόγκις, επιμένουν. Τις απορρίπτεις και αυτές επιστρέφουν εκατομμύρια φορές. Θα κουραστείς, αυτές όμως όχι.

Αν έρθουν σκέψεις, είναι ωραία, μη νοιώθεις άσχημα, γιατί με το παραμικρό συναίσθημα ότι αυτές δεν είναι καλές, έχεις αρχίσει να πολεμάς. Είναι μια χαρά, είναι φυσικό: όπως έρχονται τα φύλλα στα δέντρα, έτσι έρχονται και οι σκέψεις στο μυαλό. Είναι το ίδιο όμορφο είτε έρθουν είτε δεν έρθουν. Μείνε απλά ένας αμέτοχος παρατηρητής, ούτε υπέρ ούτε κατά, χωρίς να εκτιμάς ούτε να καταδικάζεις, δίχως καμιά αξιολόγηση. Απλά στρέψε την προσοχή μέσα σου και κοίταξε, κοίταξε χωρίς να συγκεντρώνεσαι.

Και όσο περισσότερο κοιτάς, τόσο λιγότερα ανακαλύπτεις. Όσο πιο βαθιά κοιτάς, τόσο περισσότερο εξαφανίζονται οι σκέψεις σου, διασκορπίζονται. Όταν το γνωρίζεις αυτό, έχεις στο χέρι σου το κλειδί και το κλειδί αυτό αποκαλύπτει το πιο μυστικό φαινόμενο: το φαινόμενο της Φώτισης.

Τα σύννεφα που πλανιούνται στον Ουρανό δεν έχουν ρίζες, ούτε κατοικία. Το ίδιο και οι διάφορες σκέψεις του νου.

Όταν δεις τον ίδιο το νου, σταματά η διάκριση.

Και όταν μπορέσεις να δεις ότι οι σκέψεις περιφέρονται, ότι δεν είσαι οι σκέψεις, αλλά ο χώρος μέσα στον οποίο περιφέρονται, τότε έχεις φτάσει στον ίδιο το νου, έχεις κατανοήσει το φαινόμενο της συνείδησής σου. Τότε σταματά η διάκριση, τότε τίποτα δεν είναι καλό και τίποτα δεν είναι κακό. Τότε όλες οι επιθυμίες εξαφανίζονται, γιατί όταν δεν υπάρχει τίποτα καλό και τίποτα κακό, δεν υπάρχει και τίποτα να επιθυμήσεις, τίποτα να αποφύγεις.

Απλά αποδέχεσαι, γίνεσαι χαλαρός και φυσικός. Αρχίζεις να κυλάς με την Ύπαρξη, χωρίς να πηγαίνεις πουθενά, γιατί δεν υπάρχει σκοπός. Χωρίς να στοχεύεις σε τίποτα, γιατί δεν υπάρχει στόχος. Τότε αρχίζεις να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, οτιδήποτε σου φέρνει αυτή - θυμήσου, οτιδήποτε. Και μπορείς να. τη χαίρεσαι γιατί τώρα δε έχεις επιθυμίες και προσδοκίες. Δε ζητάς τίποτα, έτσι για ό,τι σου δίνεται αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη. Απλά το να κάθεσαι και ν’ αναπνέεις είναι τόσο όμορφο, το να είσαι απλά εδώ, είναι τόσο θαυμάσιο, που κάθε στιγμή της ζωής σου γίνεται ένα μαγικό φαινόμενο, ένα θαύμα από μόνη της.

Απλά αποδέχεσαι, γίνεσαι χαλαρός και φυσικός. Αρχίζεις να κυλάς με την Ύπαρξη, χωρίς να πηγαίνεις πουθενά, γιατί δεν υπάρχει σκοπός. Χωρίς να στοχεύεις σε τίποτα, γιατί δεν υπάρχει στόχος. Τότε αρχίζεις να χαίρεσαι την κάθε στιγμή, οτιδήποτε σου φέρνει αυτή - θυμήσου, οτιδήποτε. Και μπορείς να τη χαίρεσαι γιατί τώρα δε έχεις επιθυμίες και προσδοκίες. Δε ζητάς τίποτα, έτσι για ό,τι σου δίνεται αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη.

Απλά το να κάθεσαι και ν’ αναπνέεις είναι τόσο όμορφο, το να είσαι απλά εδώ, είναι τόσο θαυμάσιο, που κάθε στιγμή της ζωής σου γίνεται ένα μαγικό φαινόμενο, ένα θαύμα από μόνη της. Πουθενά, χωρίς να καταλαμβάνεσαι από τίποτα, όταν καθαρίσει η αντίληψή σου, ξαφνικά, σε μια στιγμή, χωρίς καθόλου χρόνο, είσαι απόλυτα αφυπνισμένος: είσαι ένας Βούδας, γίνεσαι ο Φωτισμένος, ο Αφυπνισμένος.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Osho

«Τάντρα. Η υπέρτατη κατανόηση»

Επιλογή από Δήμητρα Χατζηκυριάκου