Η «ηδονή» του δυστυχισμένου νου

 

Όπως ασυνείδητα λειτουργούμε καθημερινά, είτε φτιάχνοντας ένα πρωινό καφέ, είτε οδηγώντας κ.ο.κ., έτσι ασυνείδητα πηγαινοέρχεται και η κάθε σκέψη στο νου μας.

Ο νους απολαμβάνει τα προβλήματα, την δυστυχία, την μιζέρια γιατί έχει συνηθίσει να «τρέφεται» μ’ αυτά.

Οι σκέψεις και η ταύτιση μ’ αυτές, δημιουργούν την δυστυχία.

Όταν αρχίσει η αποταύτιση από τις σκέψεις που προκαλούν την δυστυχία και τα αρνητικά συναισθήματα ο νους αντιδρά. Γίνεται μια αντίσταση του νου με τον αληθινό εαυτό. Ο νους αρέσκεται να κινείται σε συνήθειες και πρότυπα που του είναι γνώριμα. Η συνειδητοποίηση ή επίγνωση των σκέψεων και η αποταύτιση από αυτές, είναι ένα πρώτο βήμα να μην ξαναπέσουμε στην παγίδα τους. Ο νους, τις περισσότερες φορές, θα ελκύσει με περισσότερη δύναμη οτιδήποτε θελήσουμε να απαλλαγούμε, λόγω της προσκόλλησης.

Κι εδώ είναι που χρειάζεται κανείς να είναι απόλυτα συνειδητός, ξύπνιος, έτσι ώστε να μην αφήσει τις σκέψεις να έχουν τον απόλυτο έλεγχο και να κατευθύνουν τη ζωή του. Στο λεπτό στάδιο της αποταύτισης από τις σκέψεις κρίνεται η αλλαγή και η τόλμη να μην φοβηθούμε να αφήσουμε πίσω μας αυτά που νομίζουμε ότι μας εξυπηρετούν ή ευχαριστούν.

Όταν βρισκόμαστε σε συνειδητή κατάσταση, αντιλαμβανόμαστε ότι ο νους, οι σκέψεις, είναι που «ηδονίζονται» στα προβλήματα, στην μιζέρια. Ο αληθινός εσωτερικός εαυτός μας δεν έλκει την δυστυχία γιατί αποτελείται από την ουσία της αγάπης. Είναι η αγάπη. Το να εκφράζει κανείς προβλήματα, παράπονα και γκρίνια, είναι κάτι που έχει γίνει συνήθεια του νου. Γιατί μιλάς για τα προβλήματα σου; Γιατί εκφράζεσαι με παράπονο; Τι περιμένεις να πάρεις; Συμπόνια; Προσοχή; Αγάπη; Γιατί μπαίνεις στον ρόλο του θύματος  και της αυτολύπησης; Ποιον περιμένεις ότι θα σε σώσει και θα σε βγάλει από όλα αυτά; Τι αισθάνεσαι όταν μιλάς για την δυστυχία σου; Γιατί, αντί να τα διαιωνίζεις, δεν ρωτάς ποια είναι η λύση σ’ αυτά; Γιατί δεν ενδιαφέρεσαι να ψάξεις τρόπους να λυτρωθείς;

Ο λόγος που υποφέρουμε από αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα, είναι γιατί λειτουργούμε μηχανικά, χωρίς να υπάρχει επίγνωση των συναισθημάτων ή των πράξεων μας. Αφήνουμε το σώμα και το νου να κινείται σαν μια μηχανή εκτελώντας συνήθειες, συμπεριφορές και βιώνουμε συναισθήματα όπως το άγχος, στρες, θλίψη, θυμό, φόβο κ.α. νιώθοντας πάντα ένα κενό που σαν ζητιάνοι το αναζητάμε κάπου εκεί έξω…

Αν πραγματικά θέλει κάποιος να απελευθερωθεί από ότι τον βασανίζει ή τον προβληματίζει το μόνο που έχει να κάνει είναι να αρχίσει να παρατηρεί και να είναι συνειδητός σ’ αυτά που νιώθει, σκέπτεται ή κάνει.

Η επίγνωση του άγχους, του φόβου, του θυμού κ.ο.κ, η επίγνωση της αντίδρασης του σώματος, μας φέρνει πιο κοντά στην αναγνώριση του, στην αποταύτιση του και με την συστηματική επίγνωση μειώνεται και αποβάλλεται.

Μαθαίνουμε να ξεχωρίζουμε το συναίσθημα που εκδηλώνεται και ποια πράξη προέρχεται μέσα από τον φόβο, μέσα από κάποια συνήθεια και οτιδήποτε γίνεται μέσα από παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η αναγνώριση αυτή μας βοηθά σταδιακά να συμπεριφερόμαστε πιο φυσικά, πιο αληθινά, πιο συνειδητά.

Με την επίγνωση, δεν αφήνουμε την ασυνειδησία να μας παρασέρνει σ’ ένα κατρακύλισμα δυστυχίας.

Ο νους διαρκώς βρίσκεται στο παρελθόν ή στο μέλλον. Αναμασά πράγματα που έγιναν παλιά, ή κάνει σενάρια για το μέλλον. Και μ’ αυτόν τον τρόπο χάνεται το μοναδικό που υπάρχει: το εδώ και τώρα.

Το να βρίσκεται κανείς στη παρούσα στιγμή είναι το μόνο που υπάρχει και είναι το κλειδί της απαλλαγής από προβλήματα που δημιουργούν οι σκέψεις με το να πηγαινοέρχονται.

Δοκίμασε για μια στιγμή να παρατηρήσεις τις σκέψεις σου. Δοκίμασε για μια στιγμή να νιώσεις, όχι να σκεφτείς, το νερό που τρέχει στο σώμα σου, ή στα χέρια σου καθώς πλένεσαι. Δοκίμασε για μια στιγμή αυτό που αισθάνεσαι σαν άγχος, θυμό, απογοήτευση κ.ο.κ, να το εντοπίσεις. Δοκίμασε για μια στιγμή να είσαι απόλυτα συνειδητός σε ότι κάνεις, ότι νιώθεις, ότι σκέπτεσαι.

Αν θες πραγματικά να ξεφύγεις από ότι νομίζεις σε έχει κυριεύσει, παρατήρησε το, βίωσε το, μην το αποφύγεις και μην φοβηθείς να το αντιμετωπίσεις.

Τι φοβάσαι ότι θα χάσεις; Τον έλεγχο; Την προσωπικότητα σου; Τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω σου; ή το Εγώ σου;

Προκειμένου να κερδίσεις τον αληθινό σου Εαυτό, καλύτερα να χάσεις τις ψευδαισθήσεις του νου σου.

Θες πραγματικά να απελευθερωθείς; Νιώθεις ότι κουράστηκες και θες να αφήσεις πίσω σου ότι βασανίζει το νου σου; Αν η απάντηση είναι ναι, γίνε συνειδητός. Μείνε εστιασμένος στο εδώ και τώρα. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις εκτός από τον φόβο να το τολμήσεις. Αν είσαι έτοιμος, θα μπεις μέσα στον φόβο. Αν δεν είσαι, θα βρει ο νους σου πάλι προφάσεις να το αποφύγεις, γιατί είτε συνειδητά ή ασυνείδητα «βολεύτηκες» πίσω από όλα αυτά. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει εκφράσει την επιθυμία να θέλει να είναι καλά, να είναι ευτυχισμένος.

Πως γίνεται να επιθυμείς και να αναζητάς την ευτυχία και να μην κάνεις βήματα για να την αποκτήσεις;

Τι ψάχνεις εκεί έξω να βρεις; Ασφάλεια; Αποδοχή; Αγάπη; Πόσο καιρό τα ψάχνεις; τα έχεις βρει; ή αισθάνεσαι μόνος/η και κενός/ή;

Ευτυχία δεν είναι μια στιγμή χαράς και ευφορίας που προέρχεται μέσα από τις απολαύσεις του νου. Ευτυχία δεν είναι μια προσωρινή αγκαλιά, μια βόλτα, ένα ταξίδι. Αυτά είναι ευτυχισμένες στιγμές που έρχονται και φεύγουν.

Ευτυχία είναι κάτι μόνιμο και υπάρχει μέσα μας, φτάνει να θέλουμε πραγματικά να το βρούμε και να το βιώσουμε.

Αν πραγματικά κουράστηκες ή απογοητεύτηκες δεν σου φταίει η οικογένεια, το σχολείο, ο σύντροφος, οι φίλοι, η δουλειά, η κυβέρνηση, η κοινωνία…

Αν πραγματικά κουράστηκες, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να στραφείς προς τα μέσα σου. Να γίνεις συνειδητός, και όχι έρμαιο των σκέψεων σου. Αν πραγματικά κουράστηκες, αν πραγματικά σε κούρασε η πλήξη και η ανία, θα βρεις την θέληση να αποταυτιστείς από τον έλεγχο των σκέψεων σου και θα βρεις χρόνο και τρόπο να κάνεις βήματα μπροστά που θα σε οδηγήσουν στην ευτυχία.

Αν πραγματικά θέλεις να απελευθερωθείς από την «ηδονή» του δυστυχισμένου νου σου, το μόνο που έχεις να χάσεις, είναι το φόβο να το κάνεις…

Δήμητρα Χατζηκυριάκου

Reiki Master Healing